dinsdag 25 augustus 2015

Met een andere bril naar mantelzorg kijken


Zorgen voor een kind is een vanzelfsprekendheid, zorgen voor je vader of moeder wordt vaak als een last gezien. Een last die de mantelzorger met liefde draagt, maar die omgeving niet altijd even goed begrijpt. 

Onderstaand verhaal kreeg ik opgestuurd door Ignar Rip. Het omschrijft op een mooie manier hoe de rollen zich in de loop van het leven omdraaien en hoe we daar tegenaan kijken. 


Zorgen voor iemand die niet voor zichzelf kan zorgen

Een pasgeboren baby omringen we met aandacht, warmte en liefde. We geven
die kleine spruit eten, we leren ons oogappeltje met engelengeduld lopen en
later helpen we die eigenwijze puber zijn weg te vinden in het leven.

Zorgen vanuit je hart, voor iemand die niet voor zichzelf kan zorgen, is dat niet een van de mooiste dingen die we kunnen doen in ons leven? Je wordt "gewoon" de trotse pappa en mamma, van de mooiste en liefste baby van de hele wereld.

Iedereen feliciteert je en iedereen vindt het prachtig en heel gewoon. Maar als
die liefste en mooiste baby van toen, later met diezelfde liefde, voor zijn vader
of moeder gaat zorgen, vinden we dat niet zo heel gewoon en wordt er gezegd:

- Dat zorgen valt zeker niet mee?, hoe houd je dat vol? Bijzonder hoor, dat je dat doet.

 Is het echt bijzonder om te zorgen voor diegenen die vroeger met liefde
voor jou hebben gezorgd? Die gezorgd hebben voor de basis van jouw leven.

Blijkbaar wel, want zorgen voor ouders noemen we zwaar en bijzonder en zorgen voor een baby noemen we prachtig en mooi. In beide gevallen wordt er gezorgd voor een heel bijzonder iemand in ons leven, die niet voor zichzelf kan zorgen

Komt het misschien door de naam?

Door het geven van een naam aan een handeling, gebeurtenis of ziekte plakken 
we er ook gelijk een label op. Het anders zorgen dan voor een baby noemen we mantelzorgen en daar wordt je niet mee gefeliciteerd.



Wanneer we ons best doen om in het hier en nu te leven, zijn we goed bezig.
We noemen dit mindfulness. Maar iemand die niet aan mindfulness doet en
alleen in het hier en nu leeft noemen we dement en dan ben je niet goed bezig.

Soms zit er nog een hele wereld achter het label wat we op iets geplakt hebben.
Wanneer we die wereld ontdekken kunnen we soms heel anders gaan denken
over zaken als dementie en zorgen voor, of zelfs overeenkomsten gaan zien.

Misschien dat dit jouw kijk op mantelzorger iets breder heeft gemaakt of misschien wel heeft veranderd. Als we heel jong zijn kunnen we niet voor onszelf zorgen en
zijn we afhankelijk van anderen. 

Wanneer we heel oud zijn kunnen we misschien niet meer voor ons zelf zorgen en zijn we afhankelijk van anderen. 
Laten we daarom in de tussentijd zorgen voor degene die niet voor zichtzelf kunnen zorgen.



Luidt het spreekwoord niet, Wat je zaait zal je oogsten?


Met hartelijke groet,
Ignar








                                                 
                                                    Moeder zorgt voor zoon          Zoon zorgt voor moeder

Meer werk van Ignar 

Wilt u meer weten over Ignar Rip? Hij heeft een prachtige website die veel aandacht besteed aan het belang van muziek bij dementie. Neem eens een kijkje op zijn website Alzheimer Muziek Geluk, klik HIER


1 opmerking:

  1. Prachtige omschrijving. Goed dat er ook eens zo naar gekeken wordt. De opmerkingen die ik krijg over de mantelzorg die ik verleen aan mijn vader wordt inderdaad altijd gezien als 'bijzonder, knap en moedig'. Maar eigenlijk is het gewoon een kwestie van verzorgen zoals hij dat vroeger ook voor mij heeft gedaan. En ik ben blij dat ik hem hiermee kan helpen.

    BeantwoordenVerwijderen